Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur deinde Metrodori liberos commendas? An hoc usque quaque, aliter in vita? Duo Reges: constructio interrete. Sullae consulatum? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Efficiens dici potest. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?
Laboro autem non sine causa;
Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri
iudicii-in quo frustra iudices solent, cum sententiam
pronuntiant, addere: si quid mei iudicii est;

Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere,
rursus naturam relinquunt.

Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur.
Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

At iam decimum annum in spelunca iacet.

Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Quis negat?: Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Confecta res esset.: Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Bork: Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Nulla erit controversia.: Prioris generis est docilitas, memoria;

Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.